Tuesday 16 August 2011

Ontdekking van de Lidl

“Mam, mogen we dit? Dit is hetzelfde als bij Albert Heijn, maar dan twee keer goedkoper en in een plastic flesje.” Het meisje van een jaar of zestien laat het flesje vruchtensap aan haar moeder zien. Ze is simpel, maar stijlvol gekleed. Ze straalt zakelijkheid uit. De moeder niet.

De moeder is niet zakelijk. Ze is onopvallend, heeft een bezorgde blik en is vooral ergens mee bezig in haar hoofd. Misschien met rekenen of misschien met iets anders. Ze kijkt lang naar het flesje. Langer dan normaal gesproken nodig zou zijn om ‘ja’ of ‘nee’ te besluiten. Ze is niet gewend om haar kinderen een flesje vruchtensap te ontzeggen. “Hoeft niet per se, hoor.” – zegt het meisje bemoedigend, maar nog steeds heel zakelijk.

Haar een paar jaar jongere broertje staat verderop voor een schap met kant-en-klare salades. Hij was met zijn mobieltje iets aan het uitrekenen. Nu haast hij zich naar zijn zus en moeder. Hij is nog een paar meters van hen verwijderd, maar kan uit verbazing en enthousiasme zijn ontdekking niet meer voor zich houden. “Je betaalt hier voor…” – er volgt een uitgebreide prijzenanalyse, uitgerekend per gram. Hij heeft een houding van iemand die op vakantie is in een vreemd land. Je kan dan over de hele winkel heen schreeuwen, toch niemand die je verstaat.

Dat laatste is in deze Lidl naast de Haagse Markt deels ook wel waar. De helft van de bezoekers is de Nederlandse taal niet voldoende machtig om deze mensen te kunnen verstaan. Dus blijft hun niet al te verborgen familiedrama onopgemerkt. Wat doen ze hier? Waarom is de moeder zo bezorgd? Waarom zijn de kinderen zo goed op de hoogte van wat hoeveel in verschillende supermarkten kost? Ik hoop dat het goed komt met ze…

Zo, mijn koelkast is weer gevuld.

No comments:

Post a Comment

Search This Blog